تنظیمات ونتیلاتور و اصول تهویه مکانیکی بالغین در اورژانس پیش بیمارستانی

 

تهویه مکانیکی  بر 4 اصل زیر استوار است

1-تعداد تنفس RR :10 تا 12 بار در دقیقه تنظیم شود

2-حجم جاری TV: 6 تا 8 میلی لیتر در کیلوگرم در نظر گرفته شود. وزن ایده آل ( IBW )در آقایان 105-قد و در خانم ها 107-قد محاسبه می شود.

3- درصد اکسیژن دمی  : Fio2 بصورت %100 اکسیژن خالص یا مخلوط اکسیژن با هوا با درصد کمتر ( %60 ) مورد استفاده قرار می گیرد. بصورت تقریبی در آقایان 105-قد و در خانم ها 107-قد محاسبه می شود.

4-میزان فشار مثبت در انتهای بازدم PEEP: 3 تا 5 سانتی متر آب در نظر گرفته شود.

***مقادیر بالاتر از این 5 تا 15 سانتی آب با احتیاط برای بیماران نارسایی حاد تنفسی ( ARDS ) کاربرد دارد. در بیماران آسم وCOPD  3 تا  5 سانتی متر آب بشرط عدم بروز باروتروما منعی ندارد. در بیماران با ICP بالا، شوک و پنوموتوراکس ممنوع می باشد.

دیگر پارامترهایی که در کنار موارد فوق مهم هستند عبارتند از:

1. نسبت دم به بازم I/E: این بصورت 1:2 (1ثانیه دم و 2 ثانیه بازدم) در نظر گرفته می شود. در بیماران COPD  در صورت عدم بهبودی پارامترهای تهویه و  فیزیولوژیک، این نسبت 1به3 و 1به 4 و در بیماران ARDS 1به1، 2به1 یا 3 به 1 در نظر گرفته می شود.
2. Triggering / Sensitivity یا حساسیت ونتیلاتور

• تریگر یا حساسیت فشاری:  بین 5/0 - تا 10- و عموماً 1- تا 2- تنظیم شود. در مدهای کنتروله که کل کار بیمار بر عهده دستگاه می باشد و این پارامتر باید خاموش باشد
• جریانی: FLOW Triggering :  بصورت اولیه 5-3 لیتر در دقیقه و کمتر از 5 لیتر در دقیقه می باشد

3- حداکثر فشار دمی یا Peak inspiratory pressure=Pmax=Ppeak=Pinsp

• 20 تا 35 سانتی متر آب در نظر گرفته می شود بصورتی که محدوده حجم جاری پایان بازدمی 4-6ml/kg باشد. نباید از 45 سانتی متر آب تجاوز کند

 مدهای ونتیلاتور در تهویه غیر ارادی

• CMV/CV/IPPV :مد کنترله حجمی که ونتیلاتور تمام کار تنفسی بیمار را انجام می دهد
• AMV :مد حجمی کمکی
• ACV :مد حجمی کنتروله و کمکی
• SIMV :مد حجمی کنتروله و کمکی هماهنگ با تنفس بیمار
• SIMV+PS/ASB :حجمی کنتروله و کمکی هماهنگ با تنفس بیمار و  فشاری حمایتی در زمان دم
• PCV :مد کنتروله فشاری که ونتیلاتور تمام کار تنفسی بیمار را انجام می دهد
• APCV :کنتروله کمکی فشاری
• BIPAP :مد فشاری که هم در تهویه ارادی و هم غیر ارادی کاربرد دارد

***وقتی هر مدی از موارد ذکر شده فوق را در دستگاه انتخاب و وارد تنظیمات آن شدید، اگر پارامتر TV داشت حجمی و در غیر آنصورت (بجای TV پارامتر PIP وجود دارد) مد فشاری می باشد

مدهای ونتیلاتور در تهویه ارادی (بیمار تنفس خودبخودی دارد):

• CPAP:  5 تا 15 سانتی متر آب تنظیم می شود. در صورت فشار خون و GCS بالای 10 و تعداد تنفس بالای 26 و پذیرش از طرف بیمار مورد استفاده قرار می گیرد.
• BIPAP: دوسطحی می باشد. IPAP با تنظیم PSV  و EPAP با تنظیم PEEP است. از نظر کمی میزان PSV در شروع با 8 و PEEP با 3 سانتی متر آب در شروع و بسته به نتایج تهویه در بیمار بصورت تیتره افزایش می یابد
• PSV: میزان آن 5 تا 20 سانتی متر آب در نظر گرفته می شود. در بالغین مذکر دارای لوله تراشه از 8 سانتی متر آب، بالغین مونث از 10 سانتی متر آب و در کودکان از 12 سانتی متر آب شروع می شود. این مد با ایجاد فشار مثبت در زمان دم ارادی بیمار، فرایند تهویه را برای بیمار تسهیل می کند. جهت تسهیل در فرایند دم در بیماران تحت تهویه مکانیکی با مد SIMV نیز کاربرد وسیع دارد
• DMAND FFLOW: وقتی بیمار تنفس خودبخودی و نارسایی تنفسی دارد، دستگاه با استفاده از این مد، اکسیژن با غلظت مشخص در زمان دم در اختیار بیمار قرار داده و در زمان بازدم متوقف می شود

تنظیمات اولیه و کلی ونتیلاتور در اورژانس پیش بیمارستانی

تنظیمات اولیه پارامترها	تنظیمات اولیه پارامترها	نوع بیماری و شرایط بالینی
مدهای فشاری	مدهای حجمی	بیمار با ریه سالم و اختلال در تهویه
R.Rate: 10-12	R.Rate: 10-12
PEEP: 3-5 cm/H2O	PEEP: 3-5 cm/H2O
PIP 20-30 cm/H2O	TV:6-8 ml/kg
FIO2: <60%	FIO2: <60%
I:E Ratio 1:2	Flow Rate: 50-70 L/min
تنظیمات اولیه پارامترها	تنظیمات اولیه پارامترها	نوع بیماری و شرایط بالینی
مد های حجمی	مدهای حجمی	بیمار با ریه های ناسالم و اختلال در تهویه
آسم و COPD	پنومونی و ARDS
R.Rate: 8-10	R.Rate: 12-20
PEEP: 0-5 cm/H2O	PEEP: 8-15 cm/H2O
TV:6-8 ml/kg	TV:6 ml/kg
FIO2: 100%	FIO2: 100%
I:E Ratio 1:2 / 1:3 / 1:4	I:E Ratio1:2/ 1:1 / 2: 1