افزایش فشار خون اورژانسی(Emergency Hypertension)

پاتوفیزیولوژی:

بروز یا پیشرفت ضایعات سیستم های هدف به دنبال افزایش فشار داخل عروقی را فشار خون گویند . معمولاً این حالت در فشار خون بالاتر از 210/130 میلیمتر جیوه اتفاق می افتد اگر چه در فشار خون پایین تر مثل مسمومیت حاملگی (اکلامپسی)نیز رخ میدهد.

تظاهرات بالینی :

سردرد، تهوع، استفراغ، پارستزی، اختلالات عصبی جزیی تا کمای کامل، خونریزی ته شبکیه، خونریزی از بینی، افزایش فشار سیستول و دیاستول.

تدابیر درمانی :

1-کنترل علایم حیاتی بیمار.

2-برقراری یک خط وریدی باز (IV Line) مطمئن و موثر.

3-اکسیژن درمانی به میزان 2-3 لیتر با کانولا بینی یا 5-7 لیتر با ماسک صورت.

4-هدف از کاهش فشار خون، رساندن فشار دیاستولیک به 100-110 میلیمتر جیوه یا کاهش 20-25 درصدی حد متوسط فشار شریانی است.

تذکر 1: برای بیماران افزایش فشار خون اورژانسی، مناسب ترین دارو نیترو پروساید وریدی است .

تذکر 2: در فوریت فشار خون (Hypertensive urgency) یعنی افزایش فشار خون بیش از  210/130 یا 220/120 بدون وجود ضایعات ارگانهای هدف، می توان از نیفیدپین، کلونیدین و یا کاپتوپریل استفاده کرد .

Cap: Nifedipine (Adalat 10mg) 5-10 mig  oral

*توجه: هر کپسول آدالات (نیفیدیپین)حاوی 10 قطره است و بهتر است قطره ها روی زبان چکانده شوند نه زیر زبان .

Tap: Clonidine (0/2 mg) po

Tab: Captopril (Capoten 25 and 50 mg) 25 mg  po

5-استفاده از سرم قندی 5%جهت باز نگه داشتن ورید.(KVO)

مداخلات پرستاری :

1-استراحت در تخت (تا حد امکان پوزیشن نشسته باشد).

2-کنترل علایم حیاتی بیمار هر 5 دقیقه یکبار جهت شناخت سریع و پیشگیری از علائم هایپوتانسیون ضروری است.

3-پرهیز از هر گونه اضطراب و فعالیت بدنی در کاهش فشار خون موثر است .

4- در صورت خونریزی از بینی (Epistaxi) بیمار با پوزیشن نشسته و در وضعیت خم به جلو قرار می گیرد .